پنج شنبه 89 فروردین 26 , ساعت 11:48 عصر
شبی از گوشه ی چشمم
غمی می ریزد از اشکم
و سیلی می شود ناگاه
و من در شب ، به زیر نور زرد ِ ماه
کمی می گویم از آیات دلتنگی
که ای خالق:
میان قلبهای سربی ِ سنگی
خدایی دیگر و دنیای دیگر گشته ام طالب!
زمستان است و بی برگی
و من از آتش ننگی
که جان خسته ام را می برد مرگی
دگر سیرم از این دنیای تکراری
بدم می آید از این مردم آزاری
به دستت عالمی دیگر بکن جاری
پر از عشق و وفاداری
خداوندا بکن کاری
که من سیرم ز رنج و غصه و دنیای تکراری
غمی می ریزد از اشکم
و سیلی می شود ناگاه
و من در شب ، به زیر نور زرد ِ ماه
کمی می گویم از آیات دلتنگی
که ای خالق:
میان قلبهای سربی ِ سنگی
خدایی دیگر و دنیای دیگر گشته ام طالب!
زمستان است و بی برگی
و من از آتش ننگی
که جان خسته ام را می برد مرگی
دگر سیرم از این دنیای تکراری
بدم می آید از این مردم آزاری
به دستت عالمی دیگر بکن جاری
پر از عشق و وفاداری
خداوندا بکن کاری
که من سیرم ز رنج و غصه و دنیای تکراری
نوشته شده توسط بانوی مهتاب | نظرات دیگران [ نظر]
|
بانوی مهتاب اینجا من هستم؛ ، سکوتی شکسته و درهم بخاطر هر روز ندیدن تو اینجا من هستم ؛ تهی از زندگی و درگیرباروزمر‌گی ، خالی‌تر از همیشه؛ با کلافی درهم و پیچ در پیچ. معنی سکوتم را با چشمانم برایت بارها فرستاده‌ام اینجا من هستم با آوازی که هرگز نشنیدی من هستم و سازی مبهم اینجا من مانده‌ا م تنها در پس اندوه صدای کهنه سازم.من هستم و گلی پرپر شده از عشقی کور من هستم و یکرنگی شکسته‌ام.اینجا در شهری دور من مانده‌ام به انتظار هر لحظه که میآیی،در شهری خاک گرفته و غروبی تنگ،که سینه‌ام را هر آن می‌درد اینجا من مانده‌ام و سرمایی که استخوانم را داغان کرده است من هستم و سیمایی شکسته‌تر از همیشه اینجا من هستم و خیال همیشگی چشمان تو، حتی کلمات هم دگر از نوشتن دردهایم عاجزند..... |